Wyszczególnienie; Dane Techniczne - Parker MAXIGAS serie Handbuch

2 Wyszczególnienie
Generatory azotu MAXIGAS, służące do wytwarzania ciągłego strumienia azotu z czystego, suchego, sprężonego powietrza, działają na
zasadzie rozdziału powietrza metodą adsorpcji zmiennociśnieniowej.
Pary kolumn dwukomorowych z wytłaczanego aluminium, napełnione węglowymi sitami molekularnymi (CMS), są połączone górnym i dolnym
kolektorem, tworząc układ mający podwójne złoże. Sprężone powietrze wpływa od spodu złoża roboczego, a następnie przepływa do góry
przez węglowe sito molekularne. Węglowe sito molekularne przepuszcza azot, adsorbując selektywnie tlen i pozostałe gazy śladowe.
Po zadanym czasie układ sterowania automatycznie włącza proces regeneracji złoża. Wszystkie zanieczyszczenia są wydmuchiwane z sita
węglowego, a w celu przyspieszenia procesu regeneracji niewielka ilość wylotowego gazowego azotu jest rozprężana do złoża. W tym samym
czasie zaczyna pracować drugie złoże, które przejmuje proces rozdziału.
W generatorach wytwarzających gaz o niższej czystości (%) stosowana jest faza kompensacyjna, która ma na celu zmniejszenie zużycia
energii i ogólną poprawę parametrów (skuteczności) generatora. Bezpośrednio po zakończeniu fazy adsorpcji są zamykane zawory wlotowe,
wylotowe i wydmuchowe obu złóż. Otwierane są górne i dolne zawory kompensacyjne, umożliwiając wyrównanie ciśnień w złożach.
Po wyrównaniu ciśnień w złożu poddawanym regeneracji następuje obniżenie ciśnienia. Tlen związany w fazie adsorpcji jest wydmuchiwany do
atmosfery poprzez zawór wydmuchowy z tłumikiem. W złożu, w którym rozpoczyna się faza adsorpcji, następuje zwiększanie ciśnienia za
pomocą regulowanego strumienia gazowego azotu ze zbiornika buforowego (napełnianie od tyłu) oraz regulowanego strumienia czystego,
suchego, pozbawionego zanieczyszczeń stałych sprężonego powietrza (napełnianie od przodu).
Złoża węglowego sita molekularnego pracują na przemian w trybie rozdziału i regeneracji, co zapewnia ciągłe, nieprzerwane wytwarzanie azotu.
Ciągle analizowane jest stężenie tlenu w strumieniu azotu. Jeżeli stężenie to przekroczy wymagany poziom produkcji, wylot azotu jest
zamykany, a gaz jest wypuszczany do atmosfery. Po ponownym uzyskaniu odpowiedniej czystości układ wznawia pracę.

2.1 Dane techniczne

Parametr
Jakość powietrza
wlotowego
Ciśnienie wlotowe
Temperatura wlotowa
Przyłącza
Wlot powietrza
Wylot N2 do zbiornika
buforowego
Wlot N2 ze zbiornika
buforowego
Wylot N2
Napięcie zasilania
Moc
Bezpiecznik
Temperatura
otoczenia
Wilgotność
Klasa IP
Stopień
zanieczyszczenia
Kategoria instalacji
Wysokość n.p.m.
Hałas
Jednostki miary
104
ISO 8573.1: 2001
barg (psig) (funty na
cal kwadratowy)
o
C
o
( F)
V (prąd zmienny)
(50/60 Hz)
W
A
o
C
o
( F)
m
(stopy)
dB(A)
MAXIGAS
106 108 110
Klasa 3.2.2
6–10 i 10–18
(88–145) i (145–261)
5–50
(41–122)
G1"
G1"
G1/2"
G1/2"
115 / 230 ± 10%
38
3,15
[przeciwprzepięciowy (T), 250 V, 5 × 20 mm HBC,
obciążalność 1500 A przy 250 V, znak „UL Listed"]
5–50
41–122
o
50% @ 40 C (80%
IP20 / NEMA 1
2
II
< 2000
(6562)
<75
246
PL Wyszczególnienie
112 116
o
. 31 C)
MAKS
<80
120