Panasonic ADC0309H3E5 Installationshandbuch Seite 257

•
W razie potrzeby użyć zacisku w
celu mocnego przytwierdzenia
węża do złączki przyłączeniowej w
celu wyeliminowania przecieków.
•
Wyprowadzić wąż spustowy na
zewnątrz w sposób pokazany na
rysunku po prawej.
Rysunek przedstawiający wyprowadzenie
(D) Układ rur spustu zbiornika CWU (ciepłej wody użytkowej) (kurek
spustowy) i zawór nadmiarowy bezpieczeństwa
•
Zawór nadmiarowy bezpieczeństwa 0,8 MPa (8 bar) w zbiorniku CWU.
•
Łączniki kurka spustowego i spustu zaworu nadmiarowego bezpieczeństwa
współdzielą wylot spustowy.
•
Do tego złącza wylotu spustowego należy użyć złącza męskiego R½"
(złączka przewodu rurowego
g
•
Orurowanie należy montować, aby biegło nieprzerwanie w dół. Nie
może mieć więcej niż 2 m długości i nie więcej niż 2 kolanka. Nie można
również dopuścić, aby dochodziło do gromadzenia się skroplin lub
zamrożenia.
•
Rura z tej złączki wylotu spustowego nie może być zamknięta.
Odprowadzana ciecz musi swobodnie wypływać.
•
Koniec przewodów rurowych musi być tak przygotowany, aby jego
wylot był widoczny i nie powodował żadnych szkód. Umieścić z dala od
podzespołów elektrycznych.
•
Zaleca się wprowadzenie garnca do tych
powinien być widoczny oraz umieszczony w środowisku wolnym od mrozu,
z dala od podzespołów elektrycznych.
(E) Instalacja kolanka spustowego i węża
•
Zamontować kolanko spustowe 3 i Opakowanie 4 u spodu otworu
spustowego wody .
i
•
Użyć dostępnego w handlu przewodu spustowego o średnicy
wewnętrznej 17 mm.
•
Ten wąż musi być zainstalowany z zachowaniem ciągłego spadu oraz
w środowisku wolnym od mrozu. Nieprawidłowy układ rur spustowych
może doprowadzić do wycieku wody i uszkodzenia elementów
wyposażenia.
•
Bezwzględnie wyprowadzić wylot węża na zewnątrz.
•
Zabrania się wkładania węża do przewodu kanalizacyjnego lub
spustowego, który może generować gaz amoniakowy, gaz siarkowy itp.
•
Jeśli to konieczne, użyć zacisku do węża, aby dokręcić go na złączu
węża spustowego uniknąć wycieku.
•
Ponieważ z tego węża będzie kapać woda, wylot należy zamontować w
miejscu, w którym nie zostanie zablokowany.
Próba szczelności układu chłodniczego
Przed wprowadzeniem czynnika chłodniczego oraz oddaniem układu
chłodniczego do eksploatacji, należy wykonać poniższą próbę w
miejscu instalacji; kryteria akceptacji winny być zweryfikowane przez
wykwalifi kowanych techników i/lub instalatora:-
Krok 1: Próba ciśnieniowa służąca wykryciu wycieków czynnika chłodniczego:
1) Kroki dot. próby ciśnieniowej, zgodnie z ISO 5149.
2) Przed przeprowadzeniem próby ciśnieniowej należy usunąć czynnik
chłodniczy z układu oraz w prawidłowy sposób przymocować
rurę rozgałęźną manometru. Wąż doprowadzający od strony
niskociśnieniowej (Low) podłączyć do strony gazowej (Gas). (Wąż
doprowadzający od strony wysokociśnieniowej (High) podłączyć do
strony cieczowej (Liquid), jeśli ma to zastosowanie).
3) Wyregulować pokrętła na zaworach serwisowych oraz regulator na
zestawie manometru wielofunkcyjnego w taki sposób, aby można było
wprowadzić gaz do prób poprzez centralną rurę rozgałęźną zestawu
manometru wielofunkcyjnego.
4) Wprowadzić gaz azotowy do układu poprzez centralną rurę rozgałęźną
i poczekać, aż ciśnienie w układzie osiągnie wartość mniej więcej
1 MPa (10 barG); odczekać kilka godzin i monitorować wskazania
ciśnienia na manometrach.
5) Pamiętać, iż ciśnienie w układzie może wzrosnąć nieznacznie, jeżeli
próba zostanie przeprowadzona w godzinach okołopołudniowych,
wskutek wzrostu temperatury. I na odwrót – w nocy ciśnienie może
spaść w związku z obniżeniem temperatury. Jednakże te wahania będą
minimalne.
Spust poniżej
poziomu kratki
spustowej stały
Kratka spustowa
stała
Syfon
Ewentualna ściana
węża spustowego na zewnątrz
).
przewodów rurowych. Garniec
g
Opakowanie 4
Kolanko spustowe 3
6) Czas czekania zależy od wielkości układu. W przypadku większych
układów, wymagany czas czekania może wynieść 12 godzin. W
mniejszych układach, procedurę wykrywania przecieków można
przeprowadzić w ciągu 4 godzin.
7) Sprawdzić, czy występuje stały spadek ciśnienia. W razie wystąpienia
jakiegokolwiek spadku ciśnienia, należy przejść do czynności „Krok 2:
Wykrywanie przecieków czynnika chłodniczego...". W przeciwnym razie
upuścić gaz azotowy i przejść do czynności „Krok 3: Próba próżniowa".
8) Następnie wprowadzić niewielką ilość tego samego czynnika
chłodniczego do układu poprzez wąż centralny, dopóki ciśnienie nie
osiągnie wartości ok. 1 MPa (10 barG).
Manometr
Manometr (Wysokie/Ciecz)
(Niskie/
Gaz)
7
3
4 8
N R-###
2
Krok 2: Wykrywanie przecieków czynnika chłodniczego za pomocą
elektronicznego, halogenowego wykrywacza nieszczelności i/lub
ultradźwiękowego wykrywacza nieszczelności:
1) Użyć dowolnego z poniższych wykrywaczy do sprawdzenia
szczelności.
i) Elektroniczny, halogenowy wykrywacz nieszczelności.
i-a) Włączyć jednostkę.
i-b) Zabezpieczyć obszar próby przed bezpośrednim ciągiem
powietrza.
i-c) Przestawić sondę wykrywacza do obszaru próby i poczekać na
pojawienie się sygnałów dźwiękowych/wizualnych.
ii) Ultradźwiękowy wykrywacz nieszczelności.
ii-a) Zapewnić ciszę w obszarze próby.
ii-b) Włączyć ultradźwiękowy wykrywacz nieszczelności.
ii-c) Przesunąć sondę wzdłuż układu klimatyzacji w celu
sprawdzenia szczelności; zaznaczyć nieszczelności do
naprawy.
2) Wszelkie nieszczelności wykryte na tym etapie należy naprawić
i ponownie sprawdzić, zaczynając od czynności „Krok 1: Próba
ciśnieniowa".
UWAGA:
- Po zakończeniu próby, bezwzględnie odprowadzić czynnik chłodniczy i
gaz azotowy do odpowiedniego cylindra.
- Należy bezwzględnie używać wykrywaczy nieszczelności o wykrywalnej
szybkości przecieku rzędu 10 -6
- Nie używać czynnika chłodniczego jako medium do prób w układzie o
całkowitym wsadzie czynnika chłodniczego powyżej 5 kg.
- Próbę należy przeprowadzić przy użyciu suchego azotu lub innego gazu
suchego, który jest i niepalny, i niereaktywny. Zabrania się użycia tlenu,
powietrza oraz mieszanek zawierających ww.
Krok 3: Próba próżniowa:
1) Wykonać próbę próżniową w celu wykrycia obecności przecieku/
wilgoci.
2) Patrz rozdział „USUWANIE GAZU Z URZĄDZEŃ" w celu próżniowego
usunięcia gazu z układu klimatyzacji.
3) Odczekać kilka godzin, zależnie od wielkości układu chłodniczego, i
monitorować wzrost ciśnienia.
Jeżeli ciśnienie wzrośnie do wartości absolutnej 1 bara, to oznacza to,
iż istnieje przeciek.
Jeżeli ciśnienie wzrośnie, ale nie przekroczy wartości absolutnej 1 bara,
to oznacza to, iż występuje wilgoć.
Następnie usunąć wilgoć lub wykonać naprawę, po czym powtórzyć próbę
szczelności czynnika chłodniczego, zaczynając od czynności „Krok 1:
Próba ciśnieniowa".
2
2
Ilustracja przykładowej konfi guracji
do wykrywania przecieków czynnika
chłodniczego.
Pa.m 3 /s lub wyższej.
37